Humor en de kerk     een gevoelig onderwerp...



            


            Humor en fundamentalisme bijten elkaar. Daarom is zelfspot een teken van mentale gezondheid. Als je niet meer om jezelf kunt lachen, dan ben je op weg om een kleine of grote dictator te worden. In vroeger tijden hadden koningen dan ook een hofnar in dienst, die met zijn bijtende grapjes de koning behoedde voor grootheidswaan (een niet ongevaarlijke taak trouwens).   

 

Spot is het wapen van profeten. Profeten zijn mensen die onrecht aan de kaak stellen. Vaak lopen ze daarbij groot risico. Spot heeft is pijnlijk maar soms noodzakelijk om iets duidelijk te maken. Het lijntje tussen spotten en beledigen is nogal dun. In gesprekken tussen twee culturen (of godsdiensten) moet je daarom goed luisteren om elkaars gevoeligheden niet nódeloos te kwetsen. Het gaat er tenslotte om dat de waarheid zelf zal overtuigen.    

Carnaval is oorspronkelijk een feest waarbij eveneens met de wereldmachten wordt gespot. De sleutel van de stad ligt tijdelijk in handen van Prins Carnaval en de stad verandert in Schuimlikkerveen, of Teutengat.  

Het feest wordt gevierd net voor aswoensdag, de dag van inkeer en berouw waarin de kerk zich richt op het komende paasfeest. Ik schreef eens over Jezus als de clown van God - en sommige lezers betuigden hun boosheid daarover. Maar als er iemand was die de draak stak met alles wat mensen aan goden hebben opgericht, dan was hij het wel. Zelfs de dood werd door hem beetgenomen, zo zingt de oosterse kerk met Pasen.  

Er bestaat dan ook een traditie om op Paasmorgen de kerkdienst met een mop te beginnen. Verderop vind je een paar voorbeelden.      

Mensen en hun overtuigingen - ze zijn allemaal relatief. Alleen God is absoluut - niet onze opvattingen over God.  

Als iemand dus grapjes over je geloof maakt: beschouw het als een nieuw licht op je eigen schaduw... 

Sporen van God
Kun je iets van God merken ? Misschien wel.
Map
Info