Kwaad en lijden
Hieronder een aantal kleine spreuken, verhaaltjes of gedachten om over na te denken. Op de volgende bladzijden staan wat uitgebreidere artikelen over het omgaan met kwaad en lijden, gezien vanuit de spiritualiteit.
Chagall: de gevallen engel
Waarom doe je niets aan al die ellende in de wereld? vroeg een man aan God. Da's ook toevallig, zei God, ik wou het net aan jou vragen...
Kwaad vraagt niet om een verklaring maar om een antwoord.
Zeg, hoeveel weegt eigenlijk een sneeuwvlok?', vroeg een mees aan een wilde duif. 'Minder dan niks', gaf die ten antwoord. 'Dan moet ik je iets merkwaardigs vertellen', zei de mees. 'Ik zat op een tak van een den, toen het begon te sneeuwen. Niet hevig, met stormgeweld, nee, als in een droom, zacht en zonder geluid. Aangezien ik niets beters te doen had, begon ik de sneeuwvlokken te tellen die op de twijgen en naalden van mijn tak vielen en daar bleven hangen. Op de kop af 3741952 waren het er. Toen de 3741953e vlok omlaag kwam - minder dan niks, zoals je zegt - brak de tak af.' Daarop vloog de mees weg. De duif, sinds de dagen van Noach gespecialiseerd in dit soort vragen, zei na enig nadenken bij zichzelf: 'Misschien ontbreekt er nog maar één stem van één enkele mens om de vrede in de wereld te verwerkelijken.'
De hele mensheid is één onverdeelde en ondeelbare familie, en elk van ons is verantwoordelijk voor de wandaden van alle anderen. Ik kan mij niet afzijdig houden van de meest verdorven ziel. Mahatma Gandhi
Een leerling vroeg de Baalsjem: "hoe is het mogelijk, dat iemand die aan God hangt en zich Hem nabij weet, soms een onderbreking en verwijdering meemaakt?" De Baalsjem verklaarde: "Als een vader zijn zoontje wil leren lopen, zet hij het eerst voor zich neer en houdt zijn eigen handen aan twee kanten dichtbij hem, opdat het niet valle en zo loopt de jongen tussen vaders handen op vader toe. Maar zodra hij dichtbij de vader komt, trekt die zich een beetje terug en houdt de handen verder uit elkaar en zo maar door om het kind te leren lopen."
De rabbi van Sassow leerde dit aan zijn leerlingen: "Geen enkele eigenschap van de mens is volslagen nutteloos. Zowel de geringste als de allerergste fouten die je alleen maar kunt verafschuwen, hebben een eigen bedoeling en kunnen tot God leiden." Maar, " vroeg een slimme leerling, "hoe staat het dan met ongeloof?". De rabbi antwoordde: "Ook ongeloof heeft zijn nut. Want wanneer iemand je om hulp komt vragen, weiger dan nooit door te zeggen: 'vertrouw maar op God, die zal je helpen'; maar doe alsof er geen God bestond en er niemand anders was dan jij om te helpen!"